Lato w pełni. Ciepła, słoneczna aura pozwala nam cieszyć się wymarzonym i długo wyczekiwanym wypoczynkiem. To także czas, kiedy przeżywamy jedno z najważniejszych świąt w Kościele Katolickim. Mowa oczywiście o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny obchodzonym 15 sierpnia.

 

„Jako najchwalebniejszą Matkę Chrystusa, Zbawcy naszego, który jest dawcą życia i nieśmiertelności, wskrzesił ją z grobu u wziął do siebie w sposób sobie wiadomy.”
Święty Modest, biskup Jerozolimy

Lato w pełni. Ciepła, słoneczna aura pozwala nam cieszyć się wymarzonym i długo wyczekiwanym wypoczynkiem. To także czas, kiedy wielkimi krokami zbliża się jedno z najważniejszych świąt w Kościele Katolickim. Mowa oczywiście o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny obchodzonym 15 sierpnia. Nie zapominajmy, że jeszcze kilkadziesiąt lat temu w jego wigilię należało zachować ścisły post, a po święcie obowiązywała oktawa.

Śmierć, czy zaśnięcie?

Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, jak sama nazwa wskazuje, jest upamiętnieniem wzięcia przez aniołów ciała Matki Chrystusa do niebios. I chociaż od wydarzenia minęły już niemal dwa tysiąclecia, to w dalszym ciągu zagadką pozostaje, czy Maryja zmarła, czy zasnęła. Pierwszą tezę teologowie najczęściej uzasadniają twierdząc, że skoro Jezus zmarł na krzyżu, to śmierć spotkała także jego Matkę. Jej zaprzeczeniem są z kolei argumenty mówiące, że Maryja nie mogła umrzeć, ponieważ została niepokalanie poczęta. Śmierć natomiast jest karą za grzech pierworodny, która spadła na dzieci Adama i Ewy. Niejasność ta znajduje odzwierciedlenie w różnym nazewnictwie święta. Oprócz znanego nam Wniebowzięcia, w różnych rejonach świata możemy spotkać się z alternatywnymi nazwami: Zaśnięcie, Odpocznienie, Przejście Najświętszej Maryi Panny. Wszystkie jednak upamiętniają wstąpienia Matki Boskiej do Królestwa Niebieskiego. Bez względu na niejasne okoliczności śmierci, historycy i naukowcy badający Pismo Święte przekonują, że przyczyną wzięcia Maryi do niebios było umiłowanie jej ciała przez Chrystusa. W ten sposób zostało ono zabezpieczone przed skażeniem, niedopuszczalnym dla osoby, która wydała na świat Syna Bożego. Sporne jest także miejsce śmierci Maryi. W tym aspekcie spotykamy się z dwiema tezami:

  • pierwsza głosi, że Maryja zmarła w Jerozolimie, a jej ciało zostało złożone do grobu znajdującego się u podnóża Góry Oliwnej w Dolinie Jozafata.
  • druga głosi, że Matka Chrystusa zasnęła w Efezie, dokąd została zabrana przez św. Jana Apostoła około 34 roku w chwili, kiedy w Ziemi Świętej rozpoczęły się pierwsze wielkie prześladowania Chrześcijan i tam też zasnęła. Niestety, według wielu źródeł święty Jan Apostoł udał się do Efezu dopiero około roku 68. Maryja miałaby wówczas około 90 lat. O obecności w Efezie Maryi i Jana Apostoła nie wspomina również święty Paweł, który przybył na jego terytorium tuż po śmierci Chrystusa. Informacji o tym, że Jan Apostoł przybył do Efezu z Maryją nie ma również w pierwotnej literaturze chrześcijańskiej.

Usankcjonowanie dogmatu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny został oficjalnie ogłoszony 1 listopada 1950 roku przez papieża Piusa XII. Orzeczenie to zostało wypowiedziane w Bazylice świętego Piotra w obecności ponad 1600 biskupów i rzeszy wiernych przybyłych na tę uroczystość z całego świata. O słuszności jego słów świadczy nie tylko dogmat o nieomylności papieża, który przemawia jako wikariusz Jezusa Chrystusa, ale także fakt, że święto to istniało w wierze chrześcijańskiej prawdopodobnie od samego jej początku i zostało jedynie potwierdzone i prawnie usankcjonowane. Historycy przywołują w tej kwestii następujące dane:

  • w VI wieku, cesarz Maurycy zarządził na Ziemiach Wschodnich obchody święta, którego celem było upamiętnienie tajemnicy Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny. Święto przypadało w dniu 15 sierpnia. Historycy zgodnie twierdzą, że z dużą dozą pewności można sądzić, że święto istniało już w V wieku.
  • z pism Grzegorza z Tours wnioskujemy, że święto istniało w Galii już VI wieku, jakkolwiek obchodzone było 18 stycznia.
  • w Rzymie święto Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny istnieje na pewno od VII wieku, kiedy to papież Sergiusz I ustanawia na tę okoliczność procesję.
  • potwierdzeniem obecności święta w świadomości chrześcijan jest ustanowienie w IX wieku przez papieża Leona IV wigilii i oktaw Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny.

Kult Maryi Wniebowziętej – kiedyś i dziś

O popularności dogmatu Wniebowzięcia wśród wiernych nie trzeba przekonywać żadnego chrześcijanina. Spójrzmy chociażby na liczbę świątyń pod wezwaniem Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny – w Polsce jest ich ponad 600. W odległych czasach natomiast po kult Wniebowzięcia sięgali najznakomitsi artyści malarze, wśród których możemy znaleźć między innymi Tycjana i Rafaela. Doskonale znaną rzeźbą ukazującą wspomniany dogmat jest natomiast ołtarz Wita Stwosza w Kościele Mariackim, będący znakomitym dziełem na światową skalę i przejawem doskonałości średniowiecznego snycerstwa.
Do przejawów czci Matki Boskiej Wniebowziętej możemy zaliczyć również następujące fakty:

  • książę Węgier, Stefan I w X wieku poświęcił jej swój kraj i oddał pod opiekę cały naród.
  • w XVII wieku, król Francji Ludwik XIII powierzył Maryi Wniebowziętej całe swoje państwo
  • w XVIII wieku Francję zawierzył Maryi Wniebowziętej Ludwik XV.

Kult Matki Boskiej Wniebowziętej pozostaje żywy również i dziś. W dniu święta w kościołach w całej Polsce odprawiane są uroczyste msze święte. W najsłynniejszych sanktuariach maryjnych z kolei (między innymi w Częstochowie i w Kalwarii Zebrzydowskiej) obchodzone są odpusty gromadzące tysiące pielgrzymów przybyłych z rozmaitych zakątków kraju i zza granicy. Na co dzień, w naszych domach goszczą natomiast rozmaite dewocjonalia ukazujące tajemnicę Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Obrazy święte, reprodukcje dzieł najznakomitszych artystów, czy ikony sprawiają, że każdego dnia przypominamy sobie o cudzie, jaki dokonał się około 45 roku naszej ery.

Święto Matki Boskiej Zielnej

Spoglądając w kalendarz pamiętajmy również o tym, że od IX wieku, 15 sierpnia obchodzone jest również święto Matki Boskiej Zielnej, ściśle powiązane z Wniebowzięciem Najświętszej Maryi Panny. Jego historia sięga dnia śmierci Matki Boskiej. Jak podaje literatura chrześcijańska, apostołowie, którzy przyszli zobaczyć grób Maryi nie zastali w nim ciała, lecz kwitnące, pachnące kwiaty i zioła. Aby upamiętnić to wydarzenie, wierni przynoszą w tym dniu do kościoła wianki (w południowej i wschodniej Polsce) lub bukiety (w Polsce centralnej). Zarówno w jednych, jak i w drugich powinny znaleźć się zioła oraz kłosy zbóż. Nie zapominajmy jednak, że ostatnie muszą być pozbawione ziarna (pełne kłosy święci się w Dożynki). W dawnych czasach wierzono, że poświęcone wieńce i bukiety mają cudowną moc – odstraszają pioruny, chronią zbiory, zapewniają bezpieczeństwo. Dym ze spalonych roślin odstraszał duchy, a wywar z ziół, z których wykonano wieniec stanowił lekarstwo na wiele schorzeń. Święto Matki Boskiej Zielnej obchodzone jest także w innych krajach, między innymi w Czechach, czy w Niemczech. W opisie jednego z kronikarzy zza naszej zachodniej granicy można nawet znaleźć relację z uroczystości przy figurze Świętowita w Arkonie, podczas której wierni zasypywali księdza wieńcami z ziół i plonów. Całkowite zakrycie nimi kapłana zwiastowało urodzaj w kolejnym roku.

tekst pochodzi ze strony https://www.swietymarek.com/

Komunikat Przewodniczącego Komisji Episkopatu Polski ds. Misji,
bp. Jerzego Mazura SVD

na XXII Ogólnopolski Tydzień św. Krzysztofa

Czcigodni Bracia w Kapłaństwie!
Osoby życia konsekrowanego! Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie!
Szanowni Kierowcy i Użytkownicy dróg!


Po raz dwudziesty drugi, w dniach 18 – 25 lipca 2021 obchodzimy w Kościele w Polsce Tydzień św. Krzysztofa. Obchody te organizowane są przez misyjne stowarzyszenie MIVA Polska, zajmujące się pomocą misjonarzom w zdobywaniu środków transportu. Odbywają się one pod patronatem Komisji Episkopatu Polski ds. Misji i związane są ze wspomnieniem świętego Męczennika ze starożytności chrześcijańskiej, św. Krzysztofa, który jest czczony jako Patron Kierowców i Podróżujących. Jego popularny wizerunek umieszczamy często w naszych pojazdach i wzywamy jego pomocy i opieki, szczególnie gdy udajemy się w drogę. Jednak treść tego Tygodnia nie ogranicza się do spraw związanych z bezpiecznym podróżowaniem i duszpasterską troską o użytkowników drogi, ale mieści w swojej perspektywie sprawę misyjnej działalności Kościoła i jej potrzeb w zakresie środków transportu. Wyjście naprzeciw tym potrzebom misjonarzy, a więc poza obręb naszych lokalnych spraw i potrzeb, staje się naszym „misyjnym wyjściem”, o którym często mówi papież Franciszek i do którego zaprasza wszystkich wierzących.

Myślą przewodnią tegorocznych obchodów są słowa: W drogę do Źródła Życia. Ta myśl odnosi się przede wszystkim do Eucharystycznego Źródła, do którego sam Chrystus nas zaprasza, abyśmy z Nim zasiedli przy stole Wieczerzy Pańskiej i spożywali chleb Życia. Podczas pandemii dostęp do tego źródła został mocno ograniczony praktycznie w wszystkich zakątkach świata. Wierzący w znacznym stopniu zostali odcięci od tego życiodajnego Źródła, które jest zarazem centrum życia wspólnot chrześcijańskich. W wielu zakątkach świata, gdzie pracują polscy misjonarze i misjonarki, ta sytuacja trwa dalej i jest wyzwaniem dla misjonarzy i trudnym doświadczeniem.

Drodzy w Chrystusie!

W Tygodniu św. Krzysztofa ogarniamy naszą pamięcią i modlitwą naszych misjonarzy i misjonarki, których misjonarski trud mocno wiąże się z pokonywaniem odległości, aby dotrzeć do konkretnego człowieka, który czeka na swojego Miłosiernego Samarytanina, na jego wyciągniętą i chętną do pomocy dłoń, życzliwe słowo i dobrą radę, na Słowo życia i dar łaski płynący z Sakramentów Świętych, przywracający duchowe siły. W swojej ostatniej encyklice Fratelli Tutti – O braterstwie i przyjaźni społecznej, papież Franciszek rozważając ewangeliczną przypowieść o Miłosiernym Samarytaninie mówi o poranionym człowieku, który oczekuje na pomoc: Gdy wyruszamy w drogę, nieuchronnie spotykamy człowieka poranionego. Dzisiaj jest coraz więcej osób poranionych.… Każdego dnia stajemy przed wyborem: czy być miłosiernymi Samarytanami, czy też obojętnymi podróżnikami, mijającymi z daleka (…) Istotnie opadają nasze różnorodne maski, nasze etykiety i nasze przebrania: oto godzina prawdy. Czy pochylimy się, by dotknąć i opatrzyć rany innych? Czy pochylimy się, aby wziąć jedni drugich na ramiona? Jest to wyzwanie aktualne, którego nie powinniśmy się lękać.(69,70)

Środki transportu w misjonarskim posługiwaniu odgrywają ważną i niezastąpioną rolę. Nie tylko ułatwiają i umożliwiają codzienną pracę, ale i pomnażają możliwości pomocy i częstszej obecności w wielu wspólnotach i stacjach misyjnych oddalonych od misyjnego centrum. W tym miejscu pragnę wyrazić moją wdzięczność w imieniu Komisji Episkopatu Polski ds. Misji i wszystkich misjonarzy za wspieranie dzieła MIVA Polska i udział w znanej już dobrze w Polsce Akcji św. Krzysztof 1 grosz za 1 kilometr, dzięki której misjonarze MIVA Polska ul. Byszewska 1, skr. poczt. 112, 03-729 Warszawa tel. 22/678-59-83, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.; www.miva.pl; nr konta PeKaO S.A. I O/Warszawa 69 1240 1037 1111 0000 0691 6802 NIP 5242802131, REGON 364437048 otrzymują potrzebne środki transportu. Składam moje serdeczne wyrazy uznania i podziękowanie za wielkoduszne wsparcie przekazane w trudnym czasie pandemii, za solidarne dzielenie się z tymi, którzy mają się gorzej od nas. Misje w czasie pandemii stały się ewangelicznymi gospodami, w których pomoc znaleźli i dalej znajdują potrzebujący, a pojazdy umożliwiają misjonarzom bycie posłańcami i aniołami miłosierdzia. Dzięki ofiarom zebranym podczas ubiegłorocznej akcji św. Krzysztof MIVA Polska zrealizowała 78 projektów na 137 różnych pojazdów w 26 krajach świata. Z pomocy MIVA Polska skorzystali zarówno misjonarze Fidei Donum (księża diecezjalni), księża i bracia zakonni, siostry zakonne, polscy biskupi misyjni oraz misjonarze świeccy. Zakupione zostały 52 samochody, 2 ambulanse, 4 busy, 24 motocykle, 51 rowerów dla katechistów, 2 traktory i 1 koń z wozem. Pojazdy te służą w wieloraki sposób w realizacji powszechnej misji Kościoła. Jest to piękny wkład Kościoła w Polsce w ewangelizację świata, w której centrum stoi świadectwo Bożej miłości głoszone i dawane przez misjonarzy, szczególnie z myślą o najsłabszych i najbardziej potrzebujących. Łączna suma przekazanej w 2020 roku pomocy od MIVA Polska na pojazdy misyjne roku wyniosła: 3. 711.370 zł. Niech Bóg hojnie błogosławi i obdarza potrzebnymi łaskami wszystkich Darczyńców!

Pragnę i w tym roku zwrócić się z serdeczną prośbą do wszystkich osób duchownych i wiernych świeckich o udział w Akcji św. Krzysztof – 1 grosz za 1 kilometr na rzecz misyjnych środków transportu. Niech każda wspólnota parafialna oraz wspólnota zakonna włączy się w tę akcję i zorganizuje odpowiednią zbiórkę na ten szlachetny cel! Zachęcam każdego kierowcę i pasażera do włączenia się w tę szlachetną misyjną akcję pomocy. Podziękujmy za Bożą pomoc i opiekę w naszych codziennych podróżach i wesprzyjmy swoim darem naszych misjonarzy i misjonarki, a z naszej wdzięczności za szczęśliwie przejechane kilometry zrodzą się wielkie rzeczy, na miarę, którą sam Bóg zamierzył. Swoim zaś darem i swoją wdzięcznością będziemy obecni tam, gdzie nie możemy być fizycznie obecni. O aktualnych potrzebach misjonarzy informujemy w przesłanych do parafii materiałach duszpasterskich na obchody Tygodnia św. Krzysztofa, jak i na stronie www.miva.pl Wśród tegorocznych potrzeb, oprócz pojazdów do dyspozycji misjonarzy, znalazły się wózki dla niepełnosprawnych na misjach, które MIVA nazywa „Promieniami Miłosierdzia”. Potrzeby te obejmują zakup blisko 700 wózków, do miejsc i krajów, gdzie pracują polscy misjonarze. Pomoc ta jest szczególnym znakiem solidarności z najsłabszymi w tym trudnym czasie pandemii.

Umiłowani w Panu! Drodzy Użytkownicy pojazdów!

Uczestnicząc w misyjnej Akcji św. Krzysztof i dziękując za nasze bezpieczne podróże, troszczmy się jednocześnie o bezpieczne, odpowiedzialne i roztropne poruszanie się po drogach i tworzenie kultury bezpieczeństwa na drogach. Zadbajmy koniecznie o trzeźwość za kierownicą i nie zapominajmy o wzajemnej życzliwości i szacunku wobec innych użytkowników drogi. Każdy chrześcijanin powinien dawać też dobre świadectwo za kierownicą i podczas podróży. Przyzywam wstawiennictwa św. Krzysztofa i św. Józefa oraz opieki Najświętszej Maryi Panny nad wszystkimi, szczególnie nad kierowcami i podróżującymi i udzielam wszystkim pasterskiego błogosławieństwa: w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

+ Biskup Jerzy Mazur SVD

Przewodniczący Komisji Episkopatu Polski ds. Misji

Biskup ełcki 

Dnia 17 lipca (sobota) 2021 r. odbędzie się Diecezjalna Pielgrzymka Kobiet do Sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin w Rajgrodzie. Spotkanie rozpocznie się o godz. 10.30., a o godz. 12.30. będzie sprawowana Msza św.

Dnia 10 lipca (sobota) 2021 r. odbędzie się Diecezjalne Spotkanie Teściowych w sanktuarium Matki Bożej Bazylianki w Lipsku. Rozpoczęcie o godzinie 9.45. Główna Msza św. będzie sprawowana o godz. 11.00.

Dnia 28 lipca (środa) 2021 r. po porannej Mszy św. w Katedrze Ełckiej, wyruszy XXIX Ełcka Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę. We wszystkich sprawach dotyczących pielgrzymek na Jasną Górę można zwracać się do kierowników – ks. Łukasza Kordowskiego (ul. Ełcka 17, 12-250 Orzysz; tel.  516-237-040; email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.) oraz ks. Karola Czaplickiego (ul. Pionierska 14 a, 11-500 Giżycko; tel. 602-693-605; email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.)

Joomla templates by a4joomla